بررسی عشق در مناظرات پروین اعتصامی

پروین اعتصامی (1320 - 1285 هجری شمسی) از مشهور ترین زنان قدر اول در ادبیات فارسی است، شمع زندگی ویدیری نپایید که به خاموشی بدل شد اما کوتاهی عمر، مانع از فراگیری شهرت وی در جهان نشد، شهرت پروین عمومابه سبب مطرح کردن انتقادات اجتماعی است که اغلب در قالب مناظرات صورت می پذیرد، مناظراتی که در سه قالبقطعه، قصیده و مثنوی سروده شده اند و البته بیشترین آنها در قالب قطعه اند، اما در برخی موارد مناظرات پروینعلاوه بر بیان انتقادات، مفهوم اصلی حیات بشری، یعنی عشق را بیان می کند، اما نه عشقی زمینی، بلکه عشق دراشعار پروین، در کلمه انسان دوستی خلاصه می شود. برای مثال، در برخی از اشعارش از زبان گل و بلبل به شرحخصوصیات شاعری می پردازد و اشتیاق درون و عشقش را از زبان آنها بیان می کند سرانجام آنکه او دیوان خوبی وپاکی است. در این مقاله بر آنیم تا با استفاده از منابع گوناگون و با نگاهی عمیق تر به اشعار پروین، دو مقوله عشق ومناظره را در آیینه زندگانی وی بررسی می کنیم.

Keywords:

ادبیات معاصر , پروین اعتصامی , عشق , مناظره