CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

خاستگاه زبان فارسی دری به عنوان زبان مشترک برخی از تمدن ها

عنوان مقاله: خاستگاه زبان فارسی دری به عنوان زبان مشترک برخی از تمدن ها
شناسه ملی مقاله: MTCONF05_021
منتشر شده در پنجمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه زبان و ادبیات ایران (با رویکرد فرهنگ مشارکتی) در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

علی اکبر شریعتی فر - استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران
عزت خلیقی - دانشجوی دکتری، رشته ی زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران

خلاصه مقاله:
فارسی دری یا نوین، زبانی است که امروزه زبان رسمی کشور ایران، و نیز کشورهای افغانستان و تاجیکستان است. این زبان یکی از زبان های دوره نوین آریایی ایران زمین و خاستگاه آن باختر است. این زبان پس از تکوین و شکل گیری از همین سرزمین باختر به غرب در ایران شمال فرارود، بخارا و سغد در شرق و جنوب به شبه قاره هند گسترش پیدا کرد. امروزه بیشترین کاربرد این زبان در بخش شرقی ایران رایج است. هدف از انجام این پژوهش که به شیوه ی توصیفی- تحلیل و کتابخانه ای صورت گرفته است، بررسی خاستگاه زبان فارسی دری به عنوان زبان مشترک برخی از تمدن ها است.

کلمات کلیدی:
زبان، فارسی دری، خاستگاه، تحول و تکامل

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/849623/