بررسی مضامین رجز های عاشورا با تاکید بر آموزه های ناب اسلامی

رجز تبلور عقیده و احساسات کسی است که آن را برای خود و معرفی خود در آوردگاه نبرد برگزیده است. یعنیدرست همان جایی که همه مردان جنگاور ایستاده اند تا ببینند سراینده رجز چه می گوید.در این پژوهش این صنعت وآرایه نام دار در ادبیات عربی به زیر ذره بین دقت خواهد رفت تا سیر تحول مضمونیاش از عصر جاهلیت تا پایان قرن اول هجری بررسی شود . تحولی که با طلوع خورشید عالم تاب اسلام عمق جانرجز را دگرگون کرد و به آن غنا و اعتلایی در خور سراینده اش داد.باتوجه به جایگاه ادبی اسلوب رجزوموارد کاربردآن یعنی حساس ترین لحظه های زندگی یک عقیده یاگروه ودفاعازآن یعنی گاه مقابله وجنگ،یکی ازاهداف علمی پژوهش حاضر شناخت ماهیت فرهنگی وبعدارزشی رجزیعنیدر کربلا رجز : این قالب ابراز منویات است. شهید علامه مرتضی مطهری به این جنبه قضیه اینگونه اشاره می کندزیاد خوانده شده است، مخصوصا شخص ابا عبدالله (ع) زیاد رجز خوانده است و همین رجزها مى تواند ماهیتقضیه را نشان بدهد.نگارنده در این پژوهش باتحلیل ومقایسه میان رجزهای عصر جاهلی و موارد موجود در سده اول عصر اسلامی،بینشی جامع نسبت به اوضاع زمان و فرهنگ حاکم بر این آثار نغز ادبی وچگونگی تکامل آن از نگاه زمینی به نگاهملکوتی و از رذایل به فضایل، به خواننده داده است.ونیز با دادن بصیرتی شایسته در بیان سیر تاریخی تحول رجز،مخاطب را در کسب عنصر بیداری و آگاهی از جریان های اجتماعی و گاه انحرافی و نفاق آلود یاری نموده است.

Keywords:

رجز , تحول , معانی , ارزش