محمدامیر مشهدی - دانشیار دانشگاه سیستان و بلوچستان
میناسادات ملاشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات فارسی گرایش روایی دانشگاه سیستان و بلوچستان

داستان های عاشقانه از جمله موضوعات و مضامین ادب غنایی فارسی است که تعداد زیادی از شاعران فارسی زبان به آن ها رغبتنشان داده اند.در غزل مفهوم عشق به اشاراتی بیان می شود اما در منظومه های عاشقانه همان مضمون باز و گسترده شده، در قالب داستانی کمال می یابد.از میان انواع مختصاتی که در یک متن دیده می شود فقط برخی ارزش سبکی دارند یعنی در پدیدآوردن سبک دخیلند که به آنها مختصات سبک ساز یا سبک آفرین می گویند. در تقسیم بندی سبک، سبک هندی را داریم که این سبک از اوایل قرن یازدهمتا اواسط قرن دوازدهم به مدت 150 سال در ادبیات فارسی رواج داشت. ملامحمد خطای شوشتری یکی از شاعران معروف سبکهندی است که اشعار او در سوگ اهل بیت، در بی وفایی دنیا و آگاهی دست اول در باره ی زندگی اجتماعی و دینی هند و ایرانمی باشد. در مختصات سبکی سه ویژگی زبانی،ادبی و فکری بررسی می شود که در این مقاله به ویژگی سبکی (فکری، زبانیوادبی) داستان بحر وصال یا معشوق بنارس پرداخته می شود و با سبک هندی آشنا می شویم.

سبک، هندی، بحر وصال، معشوق بنارس، خطای شوشتری