حمیدرضا سلیمانی - کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی
مهناز مقبلی - کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی

بر طبق روانشناسی تحلیلی یونگ، انسان ها علاوه بر ضمیر ناخودآگاه شخصی یا فردی، بخش مشترک دیگری بهنام ناخودآگاه جمعی یا فرافردی دارند. محتویات این بخش از روح و ذهن را کهن الگوها تشکیل میدهند که این صور ازلی بهشیوه ای نمادین در رویا و اسطوره خود را آشکار می کنند. یکی از این کهن الگوها که نزدیکترین چهره به ناخودآگاه شخصیو خودآگاهیست، سایه نام دارد. یونگ، سایه را جنبه منفی و حیوانی شخصیت و چکیده صفات ناخوشایندی میداند که با قوانین و قواعد زندگی خودآگاهانه مناسبتی ندارد و همه انسانها مایلاند آن را از دیگران مخفی کنند. انسان برای رسیدن بهکمال و تمامیتی که یونگ آن را تفرد می نامد، باید سایه را بشناسد و بدون آنکه آن را سرکوب نماید، آن را کنترل کند. اینپژوهش برآن است تا کهن الگوی سایه را در داستان بوف کور صادق هدایت بررسی و مصادیق بارز آن در کنار جنبه هایمثبت و منفی سایه، رمزشناسی و تحلیل کند.

بوف کور، سایه، آرکیتایپ، صادق هدایت