راهکارهای پایدار در طراحی مرکز رشد و توسعه انرژی در راستای حفظ محیط زیست

بررسی و درک مفهوم پایداری از سال 1960 تاکنون درتمام جوامع، زمینه ای را فراهم آورده که بتوان برای نگرش به آیندگان و زندگی پایدار کمی تامل کنیم . تولید مصالح و احداث ساختمان در سال های اخیر، انرژی بسیار زیادی را به خود اختصاص داده و به آلودگی های زیست محیطی فراوانی نیز منجر شده است. انتشار گرد و غبار ناشی از عملیات ساختمانی در مناطق مختلف، پخش آلودگی های شیمیایی ناشی از تولید مصالح ساختمانی، آلودگی های گازی و ذرات معلق پخش شده در هوا که ناشی از حمل و نقل مصالح ساختمانی به محل های مورد نظر است و نیز تولید زباله های ساختمانی از جمله موارد عمده آلودگی های زیست محیطی تحت تاثیر صنعت ساختمان می باشد. لذا ضروری است تا راهبردهای طراحی در ساختمان های جدید، به سوی آینده و با هدف کاهش آلودگی های زیست محیطی جهت گیری شود . این مقاله به عنوان جهت پژوهش، توسعه، ترویج و آموزش در زمینهطراحی پایدار و انرژی های تجدیدپذیر و علاوه بر آنها، افزایش آگاهی و ارایه آخرین دستاوردهای روز دنیا به دانشجویان و صاحبان صنعت ساختمان در کشور طراحی شده است . از این رو، پژوهش حاضر با روش توصیفی و گردآوری اطلاعات، به بررسی اهداف و روش های پایداری در معماری می پردازد و نقش آموزش و پژوهش را به عنوان شیوه ای بنیادین در توسعه و اهداف معماری پایدار مورد توجه قرار می دهد . در نهایت می توان عنوان نمود که برای عبور از بحران های زیست محیطی و مشکلات موجود در زمینه انرژی و آلودگی به کارگیری راهکارهای پایداری و آموزش و پژوهش در این زمینه ضروری بوده و انتشار و اطلاع رسانی مباحث علمی و دانش نوین در زمینه های مذکور می تواند، جایگاه پایداری و مفاهیم مربوط به آن را در میان عامه مردم تثبیت نماید .

Keywords:

پایداری , معماری پایدار , شاخص های پایداری , محیط زیست , مرکز رشد انرژی , بحران زیست محیطی.