صابیین مندایی : کیهان شناسی، سازه و منظر

صابیین مندایی اعضای قوم-دینی هستند که سرزمین مادری ایشان عمدتا در جنوب غربی ایران (خوزستان) و در کشور عراق در بین النهرین قرار دارد. ایشان مردمانی مدرن هستند که حامل یک سنت دینی باستانی گنوستیکی و گنجینه مکتوبی از متون دینی هستد که مبنای هویت متمایز فرهنگی ایشان است. سنت دینی مندایی مبتنی بر یک کیهان شناسی دو قطبی بر اساس تقابل آسمان و زمین، و نور و ظلمت بنا شده است که این ساختار متناسبا در مناسک مندایی، حلال و حرام های دینی، و نیز سازه های آیینی و چشم انداز عبادتگاه های ایشان متبلور می شود. اعمال دینی مندایی نوعی دین ورزی مناسک گرای آموزه ای با تاکید بر مضمون پاکی منسکی است. این مناسک آموزه ای به ایشان اجازه می دهد تا رمزهای دینی متراکمی را از خلال نسل ها انتقال داده و هویت مندایی را تولید و بازتولید کنند. در عین حال وسواس دین ورزی مندایی با مضمون پاکی به طور نمادین اشتغال ذهنی منداییان با حفظ تمامیت گروهی و انسجام مرزهای مورد تهدید قومی را نشان می دهد. در این نشست، علاوه بر آشنایی کلی با این مردم، به طور ویژه ساختار سازه های دینی و چشم انداز محل اجرای مناسک مندایی به مثابه بازنمودی از جهان بینی مندایی مورد بررسی قرار می گیرد.

Keywords:

صابیین مندایی , سازه , منظر , کیهان شناسی