زهرا رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد راهوترابری، دانشگاه گیلان
مهیار عربانی - استاد راه وترابری، دانشگاه گیلان
غلامحسین حامدی - استادیار راه وترابری، دانشگاه گیلان

یکی از خرابی های متداول در مخلوط های آسفالتی ناشی از تاثیر تخریبی رطوبت بر پیوستگی قیر و چسبندگی قیر سنگدانه می باشد که خرابی رطوبتی نام دارد. روش های مختلفی برای بهبود چسبندگی و کاهش حساسیت رطوبتی وجود دارد که یکی از متداولترین آنها اصلاح قیر با مواد مناسب می باشد. در این پژوهش، به بررسی تاثیر استفاده از مواد پلیمری به عنوان اصلاح کننده قیر در کاهش خرابی رطوبتی مخلوط آسفالت گرم پرداخته شده است. آزمایش بارگذاری تکراری در شرایط خشک و مرطوب به همراه پارامترهای ترمودینامیک بر اساس اندازه گیری اجزای انرژی آزاد سطحی قیرها و سنگدانه های مورداستفاده در این پژوهش، برای بررسی تاثیر مواد پلیمری استفاده شده اند. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می دهد که استفاده از پلیمر ABS باعث شده است تا مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر خرابی رطوبتی به ویژه در نمونه های ساخته شده با سنگدانه های گرانیتی بهبود یابد. همچنین، پلیمر ABS باعث افزایش در انرژی آزاد پیوستگی و کاهش در انرژی آزادشده سیستم در رخداد عریان شدگی شده است که بیانگر کاهش تمایل سیستم برای عریان شدگی است. شاخص حساسیت رطوبتی، که درصد سطح سنگدانه های در معرض رطوبت است، بر اساس اندازه گیری اجزای انرژی آزاد سطحی قیر و سنگدانه و مدول مخلوط آسفالتی در سیکل های بارگذاری به دست آمده است. نتایج این شاخص نیز نتایج مشابهی با نسبت مدول خشک به مرطوب را نشان می دهد. نتایج این شاخص نشان می دهد که ABS باعث کاهش قابل توجه در درصد عریان شدگی در نمونه های مخلوط آسفالتی کنترل شده است.

مخلوط های آسفالتی، خرابی رطوبتی، بارگذاری تکراری، انرژی آزاد سطحی، پلیمر ABS