تاثیر مشخصات روسازی بتن آسفالتی قدیمی در پارامترهای مکانیکی روکش نازک بتن سیمانی غیرچسبنده

استفاده از روکش های بتنی بعلت تقاضا برای ترمیم و بهسازی روسازی های موجود با کمترین هزینه و بیشترین عمر روکش رو به افزایش است. بطور عادی، یک لایه نازک از مخلوط گرم بتن آسفالتی بعنوان مانع چسبندگی و لایه جداساز بین روکش بتن سیمانی و روسازی قدیمی شناخته می شود. دلیل استفاده از قیر بعنوان مانع چسبندگی، جلوگیری از انتشار و انتقال ترک ها و دیگر آسیب های موجود بر روی روسازی قدیمی به روی روسازی جدید می باشد. هدف از این تحقیق تعیین اثر لایه بتن آسفالتی قدیمی بر میزان تنش کششی روکش نازک بتنی بر روی روسازی بتن آسفالتی می باشد. روکش های بتنی از سال 1918 کار شده است.بصورت کاربردی از سال 1970 اجرا شده است.استفاده از این نوع رویه ها بعنوان ترمیم و بهسازی آسفالت از سال 1990 آغاز شده است، که در سه بزرگراه ایالتی بزرگ ایالات متحده آمریکا اجرا شده است.در این راستا با توجه به این موضوع، بومی سازی روش های ترمیم و بهسازی راه های موجود با اتکاء به علم و تجربه ی موجود در کشور بایستی جزء لاینفک برنامه های توسعه کشور باشد. استفاده از روش های ساخت روکش بتنی به کمک لایههای جداساز قیری با هزینه های به مراتب کمتر، عمر طولانی تر و روش های ترمیم ساده تر می تواند در جهت نیل به هدف فوق و همچنین ایجاد توسعه پایدار در کشور کمک شایانی کند.

Keywords:

تحلیل تنش کرنش , روسازی بتن آسفالتی , تحلیل اجزای محدود , روکش بتنی نازک , لایه جداساز قیری