محمود عامری - استاد، مدیر گروه گرایش راه و ترابری دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
مصطفی وامق - دانشجوی دکتری راه و ترابری،دانشگاه علم و صنعت ایران
محمد عادل جلایر - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری،دانشگاه علم و صنعت ایران
محمد رضا نوجوان - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری،دانشگاه تهران

اهداف علم مهندسی در مبحث قیر و آسفالت افزایش توان باربری، بهبود مقاومت کششی، افزایش مقاومت دربرابر شیار شدگی، کاهش ترک های زودرس و ... می باشد. با توجه به افزایش حجم ترافیک و بار محوری، تقاضا برای استفاده از مخلوط آسفالتی مقاوم و ایجاد روسازی با دوام افزایش یافته است. یکی از مخلوط های آسفالتی که در سالهای اخیربسیار مورد توجه قرار گرفته است مخلوط آسفالتی از نوع SMA می باشد. همچنین با توجه به لزوم استفاده از یک افزودنی تثبیت کننده در این نوع مخلوط ها، با علم به نوع دانه بندی میان تهی آن، کاربرد زیاد مصالح سنگی درشت دانه نسبت به ریزدانه و همچنین استفاده از فیلر و قیر نسبتا زیاد، محققان را بر آن داشته است تا در تحقیقات خود افزودنی های مختلف الیافی و پلیمری یا معدنی را به منظور بهبود خواص عملکردی این نوع آسفالت مورد استفاده قرار دهند. در این تحقیق هدف ما بررسی اثرات انواع افزودنی های پلیمری، الیافی و معدنی مورد استفاده در تولید این نوع آسفالت از جمله SBS ، ضایعات پلی اتیلن ترفتالات، SBR ، سلولوز، سیزال و لیگنین بر عملکرد این نوع مخلوط می باشد.

آسفالت با استخوان بندی سنگ دانه ای SMA ، پلیمر، الیاف