مصرف دارو های ضد افسردگی در زنان باردار مبتلا به صرع

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 595

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EPILEPSEMED15_039

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

Abstract:

مقدمه: صرع یک اختلال پایدار در مغز است که دارای اثرات منفی قابل توجهی بر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی افراد است. اختلالات روانپزشکی در بیماران مبتلا به صرع شایع تر از جمعیت عمومی است. یک سوم بیماران مبتلا به صرع تا حدود زیادی از مشکلات روانی رنج می برند و افسردگی شایع ترین اختلال در این بیماران است. زنان مبتلا به صرع تا حدود 0/7% از حاملگی ها را به خود اختصاص می دهند. دوران حاملگی بصورت بالقوه زمینه ایجاد افسردگی یا تشدید افسردگی قبلی را فراهم می کند. مصرف داروهای ضد افسردگی در بارداری علیرغم افزایش احتمال خطر ناهنجاری های ماردزادی، در 20 سال گذشته رو به رشد بوده است. بسیاری از پژوهش ها نشان می دهند که در صورت عدم درمان افسردگی، مادر و کودک در معرض تهدید بزرگتری قرار می گیرند. از طرفی دیگر برخی معتقدند که زنان باید بدون مصرف دارو دوران بارداری خود را بگذرانند. در این مقاله سعی شده است چالش های موجود در زمینه مصرف داروهای ضد افسردگی در مادران باردار مبتلا به صرع مورد بحث و بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مروری است که با استفاده از منابع علمی معتبر بین سال های 2000-2018 ، در سایت های - SID, Scopus, PubMed, Google scholar, Science direct Irandoc و سایت WHO ، با جستجوی واژه های انگلیسی antidepressant drugs pregnant women, epilepsy , و واژه های فارسی صرع، زنان باردار و داروهای ضد افسردگی جمع آوری شده است. یافته ها: براساس یافته های اکثر محققین در بین اختلالات روانپزشکی گزارش شده در مبتلایان به صرع، افسردگی بیشترین شیوع را داشته است و مصرف داروهای ضدافسردگی در کنار داروهای ضدصرع ، اثرات تراتوژنیک قابل توجهی را دربرنداشته و بر کنترل حملات صرع تاثیر نمی گذارد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از این است که با توجه به شیوع بالای اختلالات روانپزشکی در زنان باردار مبتلا به صرع، بدیهی است که تشخیص، بررسی و درمان های کمکی روانپزشکی برای این دسته از بیماران می تواند مفید واقع شود.

Authors

افروز مردی

؛ PhD بهداشت باروری، استادیار دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل