بررسی ارتباط بین انگ اجتماعی و افسردگی در بیماران مبتلا به صرع

مقدمه: صرع، یکی از شایع ترین بیماری های عصبی مزمن است که تقریبا در تمام افراد گروه های سنی تاثیر گذار است. یکی ازمهمترین مسایلی که بیماران مبتلا به صرع با آن مواجه هستند انگ مرتبط با این بیماری است که می تواند تاثیر عمده ای بر سلامت جسمی و روانی افراد مبتلا به صرع بگذارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین انگ اجتماعی و علایم افسردگی در بیماران مبتلا به صرع بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعه مقطعی است، که رابطه ی بین انگ اجتماعی و افسردگی در افراد مبتلا به صرع را مورد مطالعه قرار می دهد. جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی بزرگسالان مراجعه کننده به درمانگاه های صرع بیمارستان های شهر تهران می باشند. در این پژوهش روش نمونه گیری مبتنی برهدف بکار گرفته شده است. حجم نمونه 440 نفر محاسبه گردید. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر چک لیست مشخصات دموگرافیک، مقیاس انگ اجتماعی در افراد مبتلا به صرع و سنجش میزان افسردگی بر اساس آزمون Beck بود. داده ها با آزمون های رگرسیون و آزمون کی دو با استفاده از نرم افزار SPSS ، v .21 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بین انگ اجتماعی و نشانه های افسردگی در زنان و مردان تفاوت آماری معناداری وجود نداشته استم نتایج نشان داد که حداقل 46.9% (139 نفر) این جمعیت دچار علایم افسردگی خفیف بودند. همچنین نتایج بیانگر هبستگی مثبت بین انگ اجتماعی و نشانه های افسردگی در بیماران مبتلا به صرع بود (p= 0.000, r = 0.504). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد که انگ اجتماعی در بیماران مبتلا به صرع سبب افسردگی در این بیماران می شود. به همین منظور برنامه ریزی جهت ارایه خدمات روان اجتماعی جهت پیشگیری از افسردگی در این بیماران ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

صرع , انگ اجتماعی , افسردگی