تزریق مزمن سفتریاکسون باعث افزایش بیان انتقال دهنده ی گلوتامات/سیستیین ( xCT ) و کاهش شدت تشنجات در مدل حیوانی صرع لوب تمپورال می گردد

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 422

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EPILEPSEMED15_044

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

Abstract:

زمینه: صرع لوب تمپورال ( TLE ) یکی از انواع شایع صرع می باشد که ساختارهای لوب تمپورال شامل هیپوکمپ را درگیر می نماید. سمیت تحریکی ناشی از گلوتامات در این بیماری می تواند عملکردهای شناختی را تخریب نموده و باعث التهاب عصبی گردد. جذب گلوتامات توسط آستروسیت ها به کمک انتقاال دهنده های GLT-1 و xCT می تواند این اختلالات را تخفیف دهد. در این پژوهش اثر سفتریاکسون، که یک آنتی بیوتیک با توانایی افزایش بیان GLT-1 در آستروسیت هاست، بر روی بیان انتقال دهنده ی xCT و شدت تشنجات ناشی از صرع لوب تمپورال سنجیده شد. روش مطالعه: موش های صحرایی ( 200- 250 گرم) به صورت تصادفی در چهار گروه تقسیم شدند: 1. گروه کنترل (N=7، دریافت حلال ها)، 2. گروه Pil؛ ( N=7، القای صرع با دوز 30mg/kg پیلوکارپین)، 3. گروه Pil+Cef؛ (N=7، القای صرع با دوز 30mg/kg پیلوکارپین و درمان با پنج دوز 200mg/kg/day سفتریاکسون)، 4. گروه Cef ؛ (N=7، دریافت پنج دوز 200mg/kg/day سفتریاکسون). در حین القای صرع، تشنجات حیوانات ثبات گردیده و با مقیاس راسین (با کمی تغییرات) امتیاز دهی شد. 72 ساعت پس از القای تشنج، هیپوکمپ مغز حیوانات خارج شده و mRNA برای بررسی بیان ژن xCT ) GAPDH به عنوان ژن reference ) استخراج گردید. به کمک تکنیک RT-qPCR میزان بیان mRNA ژن ها سنجیده شد. داده ها به کمک نرم افزار GraphPad Prism آنالیز گردید. یافته ها: نتایج نشان دادند که تیمار حیوانات با سفتریاکسون توانست به طور معنیداری مدت زمان تشنج های مرحله 3 و 4 (P<0.0001 ) و همچنین میزان مرگ و میر ناشی از القای صرع ( P<0.05 ) را نسبت به گروه Pil کاهش دهد. همچنین مشخص گردید که 72 ساعت پس از القای صرع، بیان xCT در گروه Pil نسب ت به کنترل کاهش یافته ( P<0.01 ) که تیمار با سفتریاکسون می تواند آن را نسبت به گروه Pil افزایش دهد ( P<0.05 ). همچنین سفتریاکسون به تنهایی در گروه Cef توانست باعث افزایش معنی دار بیان xCT نسبت به کنترل گردد ( P<0.0001 ). نتیجه گیری. یافته ها نشان می دهند که سفتریاکسون می تواند باعث کاهش شدت تشنجات در صرع لوب تمپورال گردد. این مشاهده احتمالا به علت افزایش بیان انتقال دهنده های گلوتامات xCT و GLT-1 در آستروسیت ها و لذا کاهش سمیت تحریکی است.

Authors

امیرحسین ودادیان

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد

محمود اله دادی سلمانی

گروه فیزیولوژی، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه دامغان

مسعود فریدونی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد

تقی لشکربلوکی

گروه فیزیولوژی، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه دامغان