بررسی میزان شویش آلومینیوم از ظروف آلومینیومی در اثر تهیه غذاهای ایرانی

سابقه و هدف: استفاده از آلومینیوم در زندگی روزمره، موجب افزایش مصرف آلومینیوم شده است. مواد غذایی نیز از ترکیبات متنوع شیمیایی ساخته شده اند. از اینرو امکان برهمکنش بین این مواد و سطح ظروف پخت و پز آلومینیومی، در هنگام پخت غذا وجود دارد. آلومینیوم عامل ایجاد برخی از بیماری ها در انسان است. طبق مصوبه کارشناسان سازمان بهداشت جهانی، مقدار قابل تحمل دریافت هفتگی آلومینیوم 7 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن است. این پژوهش به منظور ارزیابی میزان شویش آلومینیوم، از ظرف پخت و پز نو و مستعمل آلومینیومی توسط سه غذای متداول ایرانی انجام شده است.مواد و روش ها: غذاهای انتخاب شده، مربای به، برنج و قیمه بوده که در ظروف پیرکس، آلومینیومی نو و مستعمل دو بار پخته شدند. مقدار آلومینیوم نمونه های غذایی، پس از هضم اسیدی در نیتریک اسید و پرکلریک اسید، به وسیله دستگاه طیف سنج نشر اتمی پلاسمای جفت شده القایی اندازه گیری شد. مقادیر آلومینیوم غذاها بر حسب وزن مرطوب و خشک گزارش شدند. نتایج: میزان آلومینیوم شویش یافته با تفریق مقادیر آلومینیوم در ظروف پیرکس و آلومینیومی محاسبه شد. این مقادیر برای قیمه، مربا و برنج که در ظروف نو تهیه شده بودند، به ترتیب عبارت بودند از: 20/72، 26/35، 2/45 و برای ظرف مستعمل عبارت بودند از: 23/59، 9/76، 11/63 mg/Kg وزن خشک غذا نتیجه گیری: در صورت مصرف روزانه 100 گرم از غذاهای مذکور تهیه شده در ظروف آلومینیومی مقدار ورود فلز آلومینیوم کمتر از مقادیر مجاز اعلام شده توسط مراجعبین المللی است.

Keywords:

شویش , آلومینیوم , ظرف پخت وپز , غذای ایرانی