تاثیر تغذیه مس بر رشد و مقدار اسانس رزماری در شرایط تنش شوری

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 521

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICTE03_030

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

Abstract:

سابقه و هدف: رزماری یکی از گیاهان دارویی است که پتانسیل زیادی در تولید آنتی اکسیدان های طبیعی از خود نشان داده است. مواد و روش ها: در یک آزمایش گلخانه ای (کشت خاکی) تاثیر تنش شوری و مس بر رشد و مقدار اسانس رزماری مورد بررسی قرار گرفت. قلمه های یکسان رزماری از لحاظ اندازه، تحت تیمار شوری با سه سطح (صفر، 50 و 100 میلی مولار) کلرید سدیم و دو سطح غلظتی از مس ( صفر و 5 میلی گرم در کیلوگرم خاک) قرار گرفتند.نتایج: شوری و مس تاثیر معنی داری بر رشد رزماری داشتند. با افزایش شوری آب آبیاری به 50 و 100 میلی مولار کلرید سدیم رشد رزماری به ترتیب 7 و 11 درصد کاهش یافت که نشان از تحمل این گیاه به شرایط تنش شوری دارد. تغذیه با مس به طور جزیی سبب کاهش اثرات مخرب تنش شوری در شرایط عدم شوری (صفر میلی مولار) و شوری ملایم ( 50 میلی مولار) گردید. این نتایج نشان می دهد که مس از طریق اصلاح یا افزایش سرعت سازگاری به افزایش تحمل رزماری به شوری کمک می کند. اثر متقابل شوری و تغذیه مس سبب افزایش مقدار اسانس رزماری گردید. اگرچه شوری 50 میلی مولار سبب افزایش مقدار اسانس رزماری شد، اما افزایش شوری به 100 میلی مولار تغییری در مقدار اسانس ایجاد نکرد. کاربرد مس در شوری صفر و 50 میلی مولار کلرید سدیم سبب افزایش مقدار اسانس رزماری شد، اما در سطح 100 میلی مولار تغییری ایجاد نکرد.نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق مس سبب افزایش تحمل رزماری به شوری و تولید متابولیت های ثانویه در این گیاه در شرایط شور گردید.

Authors

مجید حجازی مهریزی

گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

وحید رضا جلالی

گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان