رزیتا برادران - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان
محمود کلباسی - استاد، گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان
جابر فلاح زاده - کارشناس آزمایشگاه، گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان

سابقه و هدف: زاینده رود رودخانه اصلی در مرکز ایران بوده و یکی از مهم ترین منابع آب برای آبیاری، توسعه صنایع و استفاده های شهری می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات در آلودگی رسوبات این رودخانه می باشد.مواد و روش ها: نمونه ها از 6 ایستگاه در کف رودخانه گرفته شد ه و هدایت الکتریکی pH مواد آلی و غلظت سرب، کادمیوم و نیکل کل در نمونه های رسوب اندازه گیری شدند. نتایج: نتایج این مطالعه حاکی از یک افزایش سریع در هدایت الکتریکی از ایستگاه چهارم (پل اژیه) تا گاوخونی است. همچنین pH رسوبات زاینده رود در تمام مسیر قلیایی بوده و بین 7/3 تا 7/9 تغییر می کند. کم ترین PH اندازه گیری شده مربوط به ایستگاه دوم (پل چوم) و بیشترین آن مربوط به پل اژیه می باشد. مقدار نیکل و مو اد آلی از ایستگاه اول (سی و سه پل) تا ایستگاه سوم (پل زیار) افزایش داشته و بیشترین مقدار سرب برابر با 72/1 میلی گرم بر کیلوگرم موبوط به پل چوم می باشد. نتیجه گیری: به طور کلی در منطقه شهری نسبت به پایی ن دست رودخانه مقدار سرب بیشتری مشاهده شد. بیشترین مقدار کادمیوم ( 2 میلی گرم بر کیلوگرم ) در ایستگاه پنجم (پل ورزنه ) و در بقیه ایستگاه ها مقدار آن بسیار ناچیز بود. بنابراین، رسوبات زاینده رود از نظر میزان حضور کادمیوم غیر آلوده می باشد

فلزات سنگین، رودخانه زاینده رود، آلودگی، رسوب