کنترل بیماری های واگیر در زمان وقوع بلایا از طریق آموزش های پیشگیرانه بهداشت محیط

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,209

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED08_034

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

Abstract:

زمینه و هدف: وقوع بلایای طبیعی علاوه بر خسارات مالی و جانی، انتشار بیماری های واگیر را نیز بدنبال دارد که اکثر این بیماریها به شرایط بهداشت محیط منطقه حادثه دیده مربوط می شوند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ضرورت آموزش های بهداشت محیط در جهت کاهش انتقال بیماری های واگیر در زمان وقوع بلایا انجام پذیرفت.روش کار: این مطالعه از نوع مروری با استفاده از مقالات لاتین و فارسی منتشر شده در پایگاه های استنادی springer ،Science direct ،SID ،Google ،magiran انجام شده است. کلمات کلیدی مورداستفاده چکیده مقالات و حذف مقالات غیر مرتبط، 28 مقاله در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: بررسی مقالات نشان داد هریک از انواع مختلف بلایا، مسایل بهداشتی خاص خود را به دنبال دارند و خطر شیوع بیماری های واگیر در جریان هر یک از بلاها متفاوت است. با توجه به اینکه عمده ترین راه های انتقال بیماری های واگیر از طریق آب و مواد غذایی آلوده، انتقال توسط حشرات و ناقلین می باشد، لذا آموزش دستورالعمل های بهداشت محیطی جهت تامین اصول اولیه بهداشت محیط که همانا تهیه آب آشامیدنی سالم و بهداشتی، تامین مواد غذایی سالم، جمع آوری و دفع بهداشتی فاضلاب ها و احداث توالت های بهداشتی و بهسازی محیط به منظور مبارزه با حشرات و ناقلین می باشد، از اهم وظایف کارشناسان بهداشت محیط است که از این طریق سلامت آوارگان و افراد بلادیده تامین شود. گروه های هدف در مقالات بررسی شده پرستاران، بهیاران و خانوارهای شهرها بودند و آموزش در اکثر گروه ها از طریق برگزاری چندین دوره کارگاه انجام شد که اغلب آموزش ها منجر به افزایش آگاهی افراد شده بود. نتیجه گیری: آموزش دستورالعمل های بهداشت محیطی به گروه های سنی و اجتماعی مختلف و جلب مشارکت فراگیر و مردمی به همراه مدیریت صحیح بحران سبب کاهش بروز بیماری های واگیر و ارتقا سطح سلامت بلادیدگان خواهد شد. کنترل بیماری های واگیر از طریق آموزش کارکنان بهداشت محیط و فعالیت های کارآمد آنان به نحو موثر تری انجام می پذیرد، تا از این طریق امکان وقوع اپیدمی ها به حداقل ممکن برسد.