تاثیر دیدن و دیده شدن در کنترل حوادث ترافیکی

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در کاهش حوادث ترافیکی و جادهای، افزایش ضریب دیدن توسط راننده و دیده شدن موانع در فرصت مناسب می باشد. زمان دید و عکس العمل PIEV از لحظه احساس خطر کردن مانع تا بروز عکس العمل به وسیله انتقال تصمیم به اجزای مختلف بدن که شامل فشار دادن پا به روی پدال ترمز یا فشار دادن یا برداشتن پا از روی پدال گاز و یا فشار دادن دست بر روی دکمه بوق است را شامل می شود. این مطالعه باهدف تبیین تاثیر دیدن و دیده شدن در کنترل حوادث ترافیکی نگارش شده است.روش کار: مطالعه حاضر مشتمل بر داده های جمع آوری شده از کتب، مقالات علمی موجود و تجربیات نویسنده بوده و در قالب مطالعه مروری ارایه شده است. یافته ها: از منظر دیده شدن، خودروهای جاده ای به گروه های مختلفی ازنظر ارتفاع، رنگ بندی و سرعت حرکت تقسیم می شوند و تاثیر هر یک از عوامل اشاره شده در کاهش سوانح در متن مقاله ارایه می شود. ازنقطه نظر دیدن، رانندگان به نسبت سرعت خودرو، زاویه دید مختلفی نسبت به اشیاء پیدا می کنند؛ بنابراین در مقابل مسافت توقف هنگام ترمز کردن خودرو که با افزایش سرعت وسیله نقلیه زیاد می شود میدان دید موثر راننده با سرعت خودرو نسبت عکس دارد. از طرف دیگر عابران و راکبین وسایط نقلیه کوچک نیز می توانند به عنوان عامل دوم ایجاد حوادث با دیده شدن بیشتر مانع از بروز تصادف شوند. نتیجه-گیری: در این مقاله ابتدا خودرو به عنوان عامل اصلی سوانح جاده از منظر دیدن راننده و دیده شدن خودرو تحلیل شده و تاثیر فنی پارامترهای مختلف در کاهش حوادث معرفی و در ادامه موارد ایمنی عابران پیاده و راکبین دوچرخه و سایر وسایط نقلیه کوچک جهت پیشگیری از تصادفات جاده ای ارایه شده است

Keywords:

حوادث ترافیکی , ضریب دیدن