گذری جامعه شناختی بر بحران مصرف زمان در مدیریت حوادث و سوانح غیرمترقبه

اساسا بحران مصرف از معضلات بزرگ تمدن امروزی است ومصرف زمان به عنوان کالای غیرقابل بازیافت وسرمایه ای ارزشمند دراختیارانسان است. و سرزمین ما در معرض انواع سوانح و بلایای طبیعی است.طی دهه های گذشته وقوع حوادث طبیعی رشد یافته و ازطرفی زمان صرف شده درمدیریت بحران غیربهینه بوده است. شمارزیاد قربانیان حوادث طبیعی گواه تلخی براین مدعاست. با کاربرد صحیح مدیریت زمان درمدیریت بحران ناشی ازحوادث غیرمترقبه نتایج مثبت وخوشایندی نصیب آسیب دیدگان ناشی ازحوادث می گردد.دراین تحقیق با روش کتابخانه ای –به شیوه مقطعی بخشی از ماموریت های امدادی هلال احمر تحلیل می گردد و این دست مایه ای برای مطالعات بعدی قلمدادمی گردد. نتایج بدست آمده از بین متغیرهای درنظرگرفته شده (میانگین زمان عملیات نجات-میانگین زمان حضوردرصحنه عملیات-زمان اطلاع رسانی)طبق جداول مربوطه رابطه معنادارآماری وجودندارد. واین مساله می تواندحاکی ازعوامل وشرایط دیگری باشدکه ازحیطه این مطالعه موردی خارج می باشد.داده های موجود از محل اطلاعات تعداد 25 شهرستان استان اصفهان که به تلخیص در جدول شماره 3 آورده شده است استخراج گردیده است. با تبیین الگوهای مصرف زمان بارویکرد جامعه شناختی درمدیریت سوانح وبلایا افق تازه ای فراروی محققین وعلاقمندان به مطالعه دراین حوزه گشوده می شود.

Keywords:

مدیریت بحران , مدیریت زمان , حوادث و سوانح