تریاژ و بیوتروریسم

زمینه و هدف: بیوتروریسم عبارت است از ایجاد ترس و وحشت با بهره گیری از عوامل زیست شناختی مختلف، جنگ افزار بیولوژیک Biological Weapon عبارتست از وسیله ای که به منظور انتشار عمومی ارگانیسم های مولد بیماری یا فراورده های آنها توسط غذا، آب، حشرات ناقل یا آیروسل، به کار برده می شود. تریاژ بیماران قربانی بیوتروریسم بایستی به عنوان یکی از مهم ترین مقوله های مورد بحث قرار گیرد. روش کار: مطالعه حاضر مروری- سیستماتیک می باشد. جهت گردآوری اطلاعات از آخرین مقالات ومطالب علمی موجود در مجلات داخلی و خارجی و منابع کتابخانه ای استفاده و در سال 1395 تدوین شده است. یافته ها: هرچند بیوتروریسم، یکی از معضلات نوپدید بهداشت عمومی و عامل تهدید کننده کنترل عفونت به حساب میآید و طی دهه آخر قرن بیستم، واژه های مرتبط با آن نظیر: حمله بیولوژیک B.Attack جنگ افزار بیولوژیک، دفاع بیولوژیک B.Defence و آموزش دفاع بیولوژیک Education Biodefence برای اولین بار به فرهنگ واژه های پزشکی و بهداشت افزوده شد. اما واقعیت این است که بتوان آموزش اقدامات دفاعی و عملیاتی را در سطح وسیع برای جمعیت در معرض خطر به اجرا گذاشت. یکی از مهم ترین اقدامات پزشکی و پرستاری برای قربانیان حملات بیوتروریسمی، عملیات تریاژ در صدمات جمعی وسیعی است. در چنین شرایطی که با آسیب دیدگی توده زیادی از مردم همراه است. میزان تقاضا برای دریافت مراقبت ویژه بیشتر از میزان عرضه آنهاست و معمولا دریک زمان تعداد زیادی از افراد جامعه از صدمات با شدت های گوناگون رنج می برند. دراین شرایط تعداد زیاد آسیب دیدگان سبب نارسایی در ارایه فعالیت های مراقبتی و درمانی می شود. میزان پرسنل و تسهیلات مورد نیاز، اغلب کافی نیست. از این رو، عملکرد تریاژ تغییر حاصل نموده و باید بیشترین مراقبت ها را برای آنهایی در نظر گرفت که از بیشترین شانس برای زنده ماندن برخوردارند.نتیجه گیری: آموزش تریاژ به کلیه کادر درمانی ومراقبتی، خصوصا آموزش جنبه های مختلف تریاژ، در حملات تروریستی، نظیر بیوتروریسم که در دنیای فاقد اخلاق امروزی، رو به گسترش است، امری لازم و اجتناب ناپذیر است.

Keywords:

تریاژ , بیوتروریسم , کادر درمانی