علی عسکری - دانشجوی کارشناسی حقوق ، دانشگاه آزاد اسلامی، شهریار
مریم عسکری - دانشجوی کارشناسی تربیت معلم ، دانشگاه فرهنگیان کازرون

در این مقاله برآنیم که الگوی هماهنگی تعلیم و تربیت و پیشگیری از وقوع جرم را مورد بررسی قرار دهیم ، و هدف از آن بیاناهمیت جایگاه تعلیم و تربیت و نقش آن در پیشگیری از وقوع جرم در سطح اجتماعی و مدنی است. آن چه حایز اهمیت میباشد هماهنگی میان نهادهای تربیت کننده در کشور است . مفاسد اجتماعی چون غالبا تک علتی نیست باید مبارزه با آن راباید از همه جوانب شروع کرد . هدف تعلیم و تربیت، ایجاد تغییرات مطلوب و جهت دار در رفتار و کردار آدمی است. اینتغییرات وقتی نافع است که زیرساخت های آن مثبت و تحول زا باشد . آنچه موجب بقاء و تداوم ارزش ها و هنجارهایاجتماعی می شود، نوع تربیت، فرهنگ و باوری است که در افراد آن جامعه به وجود می آید تا در بهترین شرایط، زمینه رشدآنان فراهم شود . بنای تربیت جوامع بشری هرچند که علمی باشد، مادامی که متکی به ایمان الهی نباشد، دشواری ها ومشکلاتی را پدید می آورد. دین در یکپارچه سازی انسانی و سالم سازی جوامع نقش بسزایی دارد . یکی از عوامل مهم وتاثیرگذار در کاهش آسیب های اجتماعی و جرایم تاثیر آموزه های دینی است. همانا ذکر عظمت و کرامت پروردگار مانعارتکاب جرم از سوی اشخاصی می شود که حداقل ارتباطی با خالق هستی دارند. قلب ها آرام نمی گردند مگر با یاد خدا کهاین آرامش قلبی مانع سوق یافتن فرد به سوی ارتکاب جرم می شود.

الگوی هماهنگی، تعلیم و تربیت، پیشگیری، وقوع جرم