محسن محمدی فارسانی - دانشجوی دکتری حقوق عمومی،مدرس دانشگاه علمی و کاربردی استان چهارمحال و بختیاری
هادی بخردی نسب - دانشجوی دکتری حقوق عمومی، قاضی دادگستری و مدرس دانشگاه پیام نور
مهدی جلالی - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی، مدرس دانشگاه

در اسناد حقوق بشر و آموزه های اخلاقی-حقوقی،تبعیض، یک امر ناپسند و ناموجه و برابری افراد صرف نظر ازعرضیات انسانی ،مورد تایید قرار گرفته است.لذا تبعیض می توانددر مقابل کرامت انسانی قرار گیرد.اما گاه بهواسطه همان کرامت انسانی،ممکن است ،اجرای دقیق برابری به سود شخص یا گروهی و به ضرر شخص یا گروهدیگر منجر شود.طبع عدالت خو حقوق بشر اقتضا دارد که برای ایجاد برابری،گاهاتبعیضاتی را برای شخص یاگروهی که در شرایط نابرابرتری نسبت به دیگران قرار دارند فراهم نماید. لذا، آن را در یک پارادوکس حقوقی بنامتبعیض روا یا مثبت مطرح می نمایند.از سویی دیگر، استفاده از این تبعیض در مواقعی می تواند باعث پیشگیریاز جرم شود. بنابراین، سیاست تبعیض عادلانه به نفعیک گروه در معرض جرم،علاوه بر پیشگیری از جرم ، می تواندمنجر به سلامت اجتماعی جامعه گردد.

تبعیض، برابری، تبعیض روا، تبعیض مثبت، پیشگیری از جرم، تشکیل خانواده