نصراله حیدری نژاد - مدرس دانشگاه- دانشگاه پیام نور واحد دهدشت- سردفتر اسناد رسمی

از آن جا که بزهکاری امنیت و آرامش زندگی فردی و اجتماعی انسان ها را نشانه می رود، لذا بشر در طولاعصار و قرون همیشه در پی اتخاذ تدابیری جهت مبارزه با این پدیده و پیشگیری از وقوع آن بوده است.یکی از راهبردهای مهم پیشگیرانه از جرم، پیشگیری از طریق معماری شهری و طراحی محیطی است. ایننوع پیشگیری بر این عقیده است که با تعیین نوع کاربری وطراحی درست فضای شهری، علاوه بر کاستناز فرصت های مجرمانه، می توان بر کیفیت زندگی نیز افزود. بسیاری از دستگاه های دولتی به عنوان اجزاءمدیریت شهری در حوزه وظایف خود، تکالیفی را تحت عنوان مقررات قانونی عام وخاص، بر عهده مردمنهاده و تخلف واز آن را جرم تلقی می نمایند و عمل مرتکب را مستوجب مجازات می دانند. طراحی وجانمایی ساختمانها، توجه به مبلمان شهری و پارکهای عمومی، ایجاد تفرجگاه های عمومی در اراضیجنگلی خارج از شهرها، تعیین حریم روستاها و اجرای طرحهای هادی برای جلوگیری از تعرض به اراضیزراعی و باغ ها، تعیین حریم و مشخص نمودن محدوده اراضی ملی با تابلو هشدار دهنده، گسترشفضاهای ورزشی و مدیریت بر اماکن ورزشی به نحو غیر انتفاعی، برزگرای جشن های ملی و مذهبی بانگاهی فراتر از پر کردن اوقات فراغت، همه و همه از جمله اقداماتی است که بر عهده متولیان مدیریتشهری قرار داشته و اجرای صحیح آن می تواند نقش موثری در کاهش جرم ایفا نماید. تفاوت در شرایطمکانی و خصوصیات رفتاری در کنار عامل زمان توزیع فضایی نابرابر جرایم را در پی دارد این تفاوتموجب می شود تا در واحد مکان ناهنجاری های اجتماعی به طور یکسان پراکنده نباشد در مقاله حاضر باتوجه به تاثیر توسعه شهری بر کیفت و کمیت ارتکاب جرم به بررسی نقش معماری شهری در پیشگیری ازوقوع جرم و اتخاذ سیاست های راهبردی می پردازد.

معماری، مدیریت شهری، معماری شهری، طراحی کالبدی شهر، پیشگیری از جرم