آثار و احکام اکراه، اجبار و اضطرار در فقه و حقوق

اصل آزادی شخصی که قانون مدنی ایران از آن به نام اصل آزادی اراده نام برده شده این است که ایجاب میکند. هر کسدر انجام یا عدم انجام امور مباح مربوط به زندگانی خود در حد قانون و مقررات آزادی عمل داشته و از روی اجبار و اکراهیا تهدیدهای مادی و معنوی مجبور به انجام کاری نشود و اساس هر عمل حقوقی که برخالف میل باطنی و سلب آسایشو امنیت همراه باشد و در اثر تهدید و اجبار انجام شود از نظر قانون محکوم به رد یا بطالن یا عدم نفوذ خواهد بود. ازجمله جرایمی که بزهکاران برای رسیدن به مقاصد مجرمانه خودشان به آن متوسل می شوند، تهدید است که در تمامقوانین کیفری دنیا از جمله قانون مجازات اسلامی ایران ، تهدید را جرم دانسته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی آثارو احکام اکراه، اجبار و اضطرار در فقه و حقوق است. در تحقیق حاضر روش تحقیق از نوع روش کتابخانه ای می باشد وبرای گردآوری داده ها از داده های میدانی، کتابخانه ای استفاده شده است.. از این رو در این تحقیق بر آنیم تا با بررسیآثار و احکام اکراه، اجبار و اضطرار ازدیدگاه فقه و حقوق به شناخت کامل و جامع بتوان دست به وضع قوانین جامع وکارآمدتری در این زمینه زد.. شناخت بهتر آثار و احکام اکراه، اجبار و اضطرار در فقه و حقوق ما را بر آن داشت در جهتاقدامات و تدابیری که بتوان از وقوع آن پیشگیری کرد. ابزار جمع آوری اطلاعات و داده ها در تحقیق حاضر مصاحبه،مشاهده، مقالات و مجلات و بانکهای اطلاعاتی و شبکه های کامپیوتری و ماهوارههای و غیره می باشد. نتایج نشان میدهد در اکراه رضایت باطنى وجود ندارد، بلکه عمل با تهدید و ارعاب انجام مى گیرد؛ ولى در اضطرار، اوضاع ویژهاجتماعى، اقتصادى یا حوادث طبیعى فرد را ناگزیر به انجام دادن کارى مى کند که در باطن از آن راضى است.

Keywords:

اکراه , اجبار , اضطرار , فقه و حقوق