زهرا میرزایی دم آبی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
داود کرمی - استادیار گروه جزا و جرم شناسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

یکى از نوآوری های مقنن در قانون مجازات اسلامى مصوب سال 1392،تصریح به قاعده درء مىباشد.در قوانین قبلى، مقنن صراحتا اشارهای به این قانون نکرده بود، اما در برخى مواد آن را به طور ضمنى پذیرفته بود. در قانون سال 1392 در دو ماده 120 و 121 پرداخته شده است، اگرچه قانونگذاراشارهای به معنای شبهه نمى کند. از آنجا که مقنن، این قاعده را در بخشکلیات ذکر کرده است، این شایبه وجود دارد که علاوه بر حد به معنای اخص،به سایر جرایم نیز تعمیم داده است، لذا در این نوشته، علاوه بر ذکر مستنداتقاعده، تحلیل کلمات قاعده، اقسام شبهه ، سعى اصلى بر این است که بابررسى کتب معتبرفقهى شیعى واهل سنت و بررسى نظریات محققین ودانشمندان، پى به این حقیقت ببریم که دامنه شمول قاعده درء چیست آیا منحصرا شامل حد به معنای اخصاست

درء، حد، شبهه، شبهه موضوعیه، شبهه حکمیه