اختیار ظاهری و واقعی از دیدگاه کنوانسیون 1983
Publish place: National Conference on Crime Prevention in the Field of Criminal Law Studies, Social Sciences and Law Enforcement
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 414
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICDSCONF01_159
تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398
Abstract:
برخلاف تفکیک اختیارات واقعی و ظاهری، گاه تشخیص این موضوع که اختیار نماینده میناییظاهری دارد و یا قابل انتساب ب اختیار واقعی ضمنی است، کار دشواری است. ممکن است درمواردی با توجه به عرف خاص، سابق قراردادی اصیل و نماینده، اقتضای عقل و امثال آن اعطایضمنی اختیار احراز شود. اما در مواردی نیز این تردید باقی است؛در واقع، اختیار واقعی بسته بهنوع بیان و اعطای آن، به دو نوع صریح و ضمنی تقسیم می شود؛ بنابراین، با توجه به اینکه دراعطای اختیار واقعی ضمنی نیز دلیل صریحی بر اعطای اختیار واقعی وجود ندارد و باید وجوداختیار واقعی را از اوضاع و احوال موجود استنیاط کرد، از طرف دیگر، به دلیل اینکه در احرازاختیار ظاهری نیز بیان صریحی وجود ندارد و اوضاع و احوال قضی موثر در مقام ، لذا امکان دارددر تعیین مینای اختیار اختلاف ایجاد شود. همین امر نیز سیب شده است که در دکترین، برداشتحقوقدانان نسب به مینای اختیار نماینده در پروندهای واحد، ممکن است متفاوت باشد؛ اثر ارادهنماینده بر اصیل در کنوانسیون ژنو مصوب 1983 با قوانین داخلی بر حسب نوع اصیل و نیز حدوداختیارات ظاهری و آثار ناشی از تجاوز نماینده از حدود و اختیارات متفاوت است اما در حدوداختیارات واقعی و تاثیر اراده نماینده در نمایندگی های مستقیم مشابهت دارد؛ هدف نگارندگان در این پژوهش با روش تحلیلی – توصیفی پرداختن به اختیار ظاهری و واقعی از دیدگاه کنوانسیون 1983 می باشد.
Keywords:
Authors
مهرداد باقری
کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین المللی کیش، کیش، ایران
جمشید نورشرق
استادیار حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران