اثر سطوح مختلف جلبک و پربیوتیک بر عملکرد رشد، نرخ بازماندگی و فلور میکروبی روده ماهی قزل آلای رنگین کمان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر جلبک و پربیوتیک بر عملکرد رشد، بازماندگی، فلور میکروبی روده و برخی پارامترهای خونی در ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 400 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه 10 گرم به مدت 56 روز انجام شد. ماهی ها با جیره بدون افزودنی غذایی (شاهد)، 1000 گرم پربیوتیک، 100، 150 و 200 گرم جلبک در تن خوراک برای مدت 56 روز تغذیه شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که افزودن پربیوتیک و 200 گرم جلبک در جیره غذایی سبب افزایش وزن نهایی و کاهش ضریب تبدیل غذایی ماهی ها در مقایسه با سایر تیمار ها شد (05/0> P). نرخ بازماندگی در ماهی های تغذیه شده با پربیوتیک و 200 گرم جلبک به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0> P). افزودن پربیوتیک و 200 گرم جلبک، تعداد کلی فرم های و تعداد باسیلوس های روده را در مقایسه با تیمار شاهد به ترتیب کاهش و افزایش داد (05/0> P).

Keywords:

پربیوتیک , جلبک , عملکرد رشد , جمعیت میکروبی روده , ماهی قزل آلای رنگین کمان.