ارزیابی کارایی قانون هدفمندی یارانه ها در کاهش مصرف انرژی برق و آلودگی هوا

با توجه به کمبود منابع انرژی و نیاز روزافزون به استفاده از آن در جوامع، به کارگیری روشهایی که بتوان همزمان با رشد اقتصادی، بهره وری و استفاده بهینه از آن را افزایش داد، ضروری است. در سالهای اخیر تغییرات قیمت انرژی تاثیر به سزایی بر میزان مصرف انرژی در کشورهای مختلف داشته است. امروزه کشورها به دنبال یافتن راهی در جهت کاهش مصرف انرژی هستند، که استفاده از انواع روش های برنامه ریزی برای کاهش، حذف یا تغییر جهت اعطا یارانه ها در بخش انرژی، از آن جمله است. هدف از پژوهش حاضر، تبیین تاثیر اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها بر میزان مصرف برق خانوارها و به تبع آن کاهش خروج آلاینده های هوا در استان چهارمحال و بختیاری بوده است. داده های مورد نیاز علاوه بر استفاده از روش میدانی از طریق مدارک و اسناد سازمانی با مراجعه به سازمان برنامه بودجه شهرستان شهرکرد گردآوری شده سپس مدلسازی و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روشهای آماری صورت گرفته است. برای این منظور همبستگی بین داده های 30 ساله مصرف انرژی برق و نوسانات قیمیتی آن محاسبه شده است. نتایج حاصل نشان میدهد پس از اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها، سرانه مصرف انرژی برق، به طور معنی داری کاهش پیدا کرده است و به تبع آن منجر به کاهش خروجی آلاینده های ناشی از حاملهای انرژی به هوا شده است.

Keywords:

آلودگی هوا , مصرف انرژی , هدفمندسازی یارانه ها , خانوار