تحلیلی پیرامون اثرات بهداشتی منتسب به آلودگی هوا در جنوب غربی ایران

زمینه و هدف: طبق برآوردهای WHO سالانه 3/7 میلیون مرگ منتسب به آلودگی هوای آزاد رخ می دهد که نشان می دهد آلاینده ها با میزان بالایی از مرگ و میر مرتبط هستند، بنابراین مطالعه حاضر با هدف کمی سازی و برآورد اثرات بهداشتی منتسب به آلاینده PM2.5 در سه شهر ایران در سال 94 با استفاده از مدل AirQ انجام شد.مواد و روش ها: ابتدا داده های موردنیاز از سازمان محیط زیست شهرهای مورد مطالعه اخذ گردید. آنالیزها و محاسبه شاخص های آماری جهت کمی سازی با برنامه نویسی در اکسل انجام گرفت و اطلاعات به مدل AirQ وارد شد، نتایج کلی به صورت موارد کل مرگ و مرگ ناشی از بیماری های تنفسی در قالب جداول و گراف ارایه شد.نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش هر 10 μg/m3 غلظت PM2.5 میزان خطر مرگ های تنفسی 1/2 درصد افزایش می یابد. در بین سه شهر مورد بررسی اهواز بیشترین مقادیر مرگ منتسب به PM2.5 را داشته است که این می تواند به دلیل تداوم روزهای با غلظت بالاتر ذرات یا میانگین بالاتر این آلاینده در شهر اهواز می باشد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر تاکیدی بر این موضوع است که PM2.5 نیز مثل آلاینده های دیگر اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان دارد. بنابراین بایستی قبل از افزایش بیشتر این اثرات، اقدامات پیشگیرانه از سوی مسیولین مربوطه صورت گیرد.

Keywords:

مدل Air Q , ذرات معلق کوچکتر از 2/5 میکرون , اثرات بهداشتی , کمی سازی