ندا احمدزاده توری - دانشجوی دکترای آموزش بهداشت و ارتقا سلامت،گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت،دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران،ایران
زهرا ابوسعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه بهداشت محیط،دانشگاه علوم پزشکی تهران
داود شجاعی زاده - استاد گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران،ایران

مقدمه: دوره راهنمایی مرحله مهمی برای یادگیری است زیرا از طرفی دوره کودکی پشت سر گذاشته شده است از طرف دیگر شخص آماده پذیرش حقایق زندگی است. از آنجاییکه رشته آموزش بهداشت در ایران کمتر به موضوع آلودگی هوا پرداخته و یکی از جنبه های سلامت انسان به محیط زندگی او بر می گردد، در این تحقیق تلاش شده تاثیر آموزش در مورد آلودگی هوا در دانش آموزان پایه اول راهنمایی ارزیابی شود.مواد و روشها: این مطالعه مداخله ای از نوع قبل و بعد شاهد دار بود. افراد شرکت کننده شامل 184نفر گروه مورد و 169 نفر گروه شاهد می شدند.پرسشنامه محقق ساخت بر اساس مدل بین دانش آموزان توزیع گردید. سپس درچهارجلسه آموزشی همراه با توزیع پمفلت برای گروه مورد برگزار شد. سه ماه بعد مجددا پرسشنامه توسط دانش آموزان تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. آزمونهای مورد استفاده شامل: تی زوجی، تی مستقل، کای اسکویر و همبستگی پیرسون بود.یافته ها: در مقایسه نمرات قبل و بعد دیده شد که سطح آگاهی و نگرش آگاهی افزایش معنا داری پیدا کرده بود. از نظر سازه های مدل اعتقاد بهداشتی، پیش از انجام مداخله اختلاف معنی داری بین گروه مورد و شاهد بعد از آموزش تفاوت معنادار وجود داردp< 0/05 که نشان از تاثیر آموزش دارد نتیجه گیری :به نظر می رسد مداخله آموزشی در مورد آلودگی هوا در دانش آموزان تاثیر گذار بود.. مداخله ی آموزش باعث بهبود آگاهی و نگرش دانش آموزان شد که این امر در مدت 3 ماه ه ی مداخله ی آموزشی موجب بهبود در سازه های مدل اعتقاد بهداشتی نیز گردید

اگاهی، نگرش، عملکرد، آلودگی هوا