اختصاص حافظه بهthrowboxها در شبکه های اجتماعی متحرک با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این مقاله استفاده از throwboxها در شبکه های اجتماعی متحرک به منظور بالابردن میزان بهره وری تحویل داده و کارایی این شبکه ها بررسی میشود. در این مقاله تخصیص حافظه به throwboxها در شبکه های اجتماعی متحرک در حالتی که throwboxها قابل جایگذاری باشند تحلیل و بررسی میشود و مدلسازی سیستم بر اساس تاریخچه ارتباط در شبکه انجام میشود. با توجه به NP-hard بودن مساله تخصیص حافظه از الگوریتم ژنتیک به عنوان یک روش هیوریستیک مناسب بهره گرفته شد. استفاده از الگوریتم ژنتیک به منظور بدست آوردن جواب بهینه نشان میدهد که می-توان با رعایت شروط موجود در مساله شامل محدودیت حافظه و throwbox و همچنین استفاده از حافظه در حد نیاز، مساله را حل کرد. پارامترهای متفاوت استفاده شده در الگوریتم ژنتیک برای رسیدن به جواب بهینه بررسی شد و مقادیر مناسب استنتاج شد. با توجه به مقادیر بدست آمده برای نرخ تحویل داده در استفاده از الگوریتم ژنتیک و بهبود آن نسبت به استفاده از روش های گذشته، برتری استفاده از الگوریتم ژنتیک نشان داده شد و در مقادیر کوچکتر سایز کلی حافظه نرخ تحویل داده بالاتری بدست آمد.

Keywords:

شبکه اجتماعی متحرک , throwbox , جایگذاری , تخصیص حافظه , الگوریتم ژنتیک