بهینه سازی زاویه قرارگیری الیاف ورقه های کامپوزیتی با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک

در این مقاله، به بهینه سازی مقدار زاویه قرارگیری الیاف در ورقه های کامپوزیتی با استفاده از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک پرداخته شده است. الگوریتم ژنتیک یکی از روش های بهینه سازی فرا ابتکاری میباشد. از روش های بهینه سازی فرا ابتکاری برای بهینه کردن مسایل مختلف، به عنوان جایگزینی برای روش هایی که در گذشته استفاده میگردید، بهره گرفته میشود. این روشها به دلیل هوشمند بودن و توانایی یافتن جواب های با کیفیت بالا برای حل مسایل بهینه سازی پیچیده، بسیار بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند. در بسیاری از صنایع از ورقه های کامپوزیت استفاده میشود. این مواد معمولا در سازه هایی که نیاز نسبت طول به وزن زیاد است، کاربرد دارد. در اینجا ابتدا به بررسی الگوریتم ژنتیک و مکانیزم این الگوریتم پرداخته میشود، سپس به تعریف مدل کامپوزیت مورد نظر و بهینه سازی زوایای الیاف ورقه های آن و حداکثر کردن مقدار فاصله فرکانس کاری این لایه ها با مقدار فرکانس طبیعی آنها به منظور کمینه کردن میزان لرزش لایه ها پرداخته میشود.

Keywords:

روش های فرا ابتکاری , الگوریتم ژنتیک , ورقه های کامپوزیت , زاویه الیاف , بهینه سازی