امیرحسین امانی - دانش آموخته کارشناسی ارشدآبیاری و زهکشی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
مهدی پناهی - استادیار، گروه علوم مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
فرهاد میثاقی - استادیار، گروه علوم مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
علیرضا صدیق - دانش آموخته کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشکده علوم مهندسی آب، دانشگاه شهید چمران اهواز

مدیریت کمیت و کیفیت رواناب های شهری یکی از مشکلات مهم زیست محیطی است. با توسعه سریع شهرنشینی، زمین های طبیعی تبدیل به سطوح نفوذناپذیر گردیده و تغییر مشخصات هیدرولوژیکی را در پی داشته که سبب کاهش نفوذ آب در خاک، کاهش زمان تمرکز حوضه، تغییر چشمگیر دبی اوج رواناب و افزایش و گسترش مقدار آلاینده ها را شامل می شود. یکی از راهکار های مدیریتی کنترل سیلاب شهری، استفاده از ترانشه نفوذ می باشد. سامانه ترانشه نفوذ علاوه بر نگهداشت آب، از قابلیت حذف و تقلیل آلاینده های آب برخوردار بوده و سببافزایشتغذیه بهآب های زیر زمینی می گردد.استفاده از لایه سطحی خاک و چمن به ارتفاع 10 سانتی متر، درصد نگهداشت آب ورودی را نسبت به لایه سطحی خاک بایر افزایش داده و می تواند حجم بیشتری را در خود ذخیره نماید. با افزایش ارتفاع لوله زهکش از عمق 55 سانتی متر به 75 سانتی متر برای دبی اوج 215 سانتی متر مکعب بر ثانیه، نسبت ارتفاع آب ذخیره شده به ارتفاع آب ورودی 81/43 درصد کاهش یافته است.

ترانشه نفوذ، نگهداشت آب، لوله زهکشی.