کارآمدی درمان ترکیبی حل مساله و رفتار درمانی شناختی در درمان یک مورد زن مبتلا به افسردگی اساسی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین کارآمدی درمان ترکیبی حل مساله و رفتار درمانی شناختی در کاهش افسردگی یک مورد زن مبتلابه افسردگی اساسی می باشد.روش: در یک بررسی تک آزمودنی از نوع طرحA-Bاثر ترکیبی درمان مبتنی بر حل مساله و تکنیکهای شناختی- رفتاری بر یک مورد زن مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بررسی شد. در اولین جلسه پیش از آغاز درمان، با استفاده از مقیاس های افسردگی زونگ و پرسشنامه حل مسیله هپنر و پترسون پیش آزمون اجرا شد. آزمودنی 15 جلسه تحت درمان های ترکیبی حل مسیله و شناختی- رفتاری قرار گرفت و دو جلسه پیگیری نیز در نظر گرفته شد. در آخرین جلسه درمان نیز پس آزمون اجرا شد. همچنین پرسشنامه افسردگی همیلتون پیش از آغاز درمان و پس از پایان درمان توسط درمانگر تکمیل شد. پرسشنامه افسردگی بک نیز جهت سنجش سیر پیشرفت آزمودنی هر جلسه اجرا شد. داده ها به وسیله نمودارها و تفاوتهای درصدی پیش و پس از درمان تحلیل شدند. یافته ها: بررسی داده ها نشان داد که ترکیب درمان های حل مساله و رفتار درمانی شناختی بر افزایش توانایی حل مساله و کاهش نشانه های افسردگی اساسی مراجع موثر بوده است.نتیجه گیری: در مجموع یافته های این مطالعه بر نقش موثر درمان های حل مساله و رفتار درمانی شناختی در کاهش علایم افسردگی اساسی و افزایش توانایی حل مسیله تاکید دارد.

Keywords:

درمان ترکیبی , درمان حل مساله , رفتار درمانی شناختی , اختلال افسردگی اساسی