بتول احدی - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا
محمد نریمانی - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیل
محمود لطیفی نژاد - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیل
فاطمه مرادی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه الزهرا

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش مشکلات بینفردی و رفتارهای خودتخریبی بیماران اختلال شخصیت مرزی با و بدون اختلال سوءمصرف مواد بود. روش: در این طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 31 نفر از بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در بیمارستان شفای رشت انتخاب و در دو گروه با سوءمصرف و بدون سوءمصرف قرار گرفتند. مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت، شاخص شدت اختلال شخصیت مرزی و پرسشنامه چندمحوری میلون قبل و بعد از رفتاردرمانی دیالکتیکی در هر دو گروه اجرا شد. یافته ها: نتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش رفتارهای خودتخریبی و مشکلات بین فردی هر دوگروه با و بدون سوءمصرف مواد موثر بوده است و تفاوتی بین دو گروه وجود ندارد. نتیجه گیری: بهتر است آثار بلندمدت این درمان در هردو گروه با و بدون سوءمصرف مواد مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد.

رفتاردرمانی دیالکتیکی، اختلال شخصیت مرزی، مشکلات بین فردی، رفتارهای خودتخریبی، اختلال سوء مصرف مواد