ریحانه صوابکار - دانشجو کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
آناهیتا زنده دلان - استادیار، عضو هییت علمی گروه معماری، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

ارتباط بین گردشگری و غذا ارتباطی نزدیک وسابقه دار است. غذا مظهری از فرهنگ مقصد گردشگری است. علاقه به شناخت فرهنگ به عنوان انگیزی مهمی برای مصرف غذای گردشگر شناخته شده است. گردشگری غذا نوعی از گردشگری با علایق خاص است که انگیزه اصلی اش تجربه کردن غذاها و هنرهای آشپزی منحصر به فرد یک مقصد خاص است. گردشگری غذا به دنبال تجارب جدید غذاهایی هستند که از آن طریق بتوانند با فرهنگ کشور میزبان آشنا شوند و سرمایه های فرهنگی خود را افزایش دهند. در مفهوم دیرینه فرهنگی، همیشه غذا نمادی از احترام و نمود بارز فرهنگی اقوام دارای تمدن بوده است. در عصر حاضر ، این عنصر دیرینه باید با به روز و مدرن شدن، نقش خود را به عنوان رابطی بین ذات انسانی و دنیای تکنولوژی بیرون، ایفا نماید. اگر غذا را عاملی جهت تبادل فرهنگی و هنری یک جامعه در نظر بگیریم، با استفاده از این اهرم می توان از آن به عنوان دیپلماسی و ابزاری برای مدیریت گردشگران خارجی به سمت این بخش از فرهنگ و هنر ایران، استفاده کرد. در واقع، غذا را می توان یک دیپلماسی عمومی برای ارتباط فرهنگ و هنر در نظر گرفت. که با هدف ارایه راهکار های مناسب به چگونگی بهره گیری از پتانسیل های موجود در کشور در راستای توسعه گردشگری غذا است. پژوهش حاضر به شیوه ی تحلیلی توصیفی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای و الکتریکی به معرفی غذا ایرانی و ضرورت توجه به آن در ایران می پردازد، که در نتیجه آن شاخصه های هویت و فرهنگ ایرانی در غذای ایرانی نظیر: وحدت ،پویایی،تداوم، سازگاری، اصالت را در کالبد به نمایش می گذارد.

غذای ایرانی، فرهنگ ،جشنواره ،گردشگری غذا ، هنر ایرانی