ملیکا قاسمی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه گرمسار
محدثه احمدی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه گرمسار

افزایش جمعیت شهر تهران موجب گسترش شهر شده و تقاضا برای افزایش ساخت و ساز و تولید انبوه مسکن روز به روز بیشتر می شود که این مسیله، افزایش آلودگی های زیست محیطی را به همراه دارد؛ بخصوص آلودگی هوا که ا ثرات نامطلوبی بر سلامت شهروندان می گذارد. گرچه جدا شدن فضای سکونت یا کار انسان ها از زمین و قرارگیری در ارتفاع، مشکل کمبود زمین در شهرهای بزرگ را حل می کند؛ اما سبب دور شدن انسان از طبیعت می گردد. بام سبز به عنوان یکی از رویکردهای نوین معماری در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست می باشد. ایجاد بام سبز استفاده از فضاهای بلا استفاده و بی روح ساختمان های شهری در جهت ایجاد لکه های سبز می باشد. این امر علاوه بر جنبه زیبایی شناختی شهر موجب تلطیف هوا (در مقیاس میکرو کلیما) و کاهش آلودگی هوا و نهایتا بهبود محیط زیست ساکنان شهر می گردد. در این مقاله تلاش بر این است که به بررسی تاثیرات بام سبز و المان های طبیعی در ساختمان ها بردید بصری و کاهش آلودگی هوا پرداخته می شود. سپس به تحلیل سه نمونه ساختمان طراحی شده با به کارگیری بام سبز پرداخته خواهد شد.

فضای سبز، بام سبز، محیط زیست، آلودگی هوا، دید بصری