ساناز سعیدی مفرد - استادیارگروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
الهام هنرمند - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد،ایران
هدیه سادات زوار - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد،ایران

توجه به بافت ناکارآمد و نوسازی آن یکی از مقولاتی است که در سال های اخیر در عرصه شهرسازی جایگاه ویژه ای یافته است؛ به گونه ای که سازمان های زیر ربط را به تکاپوی سامان دهی و بازآفرینی بافت های مذکور سوق داده و لزوم مداخله در این بافت ها را در دوره های مختلف زمانی مطرح نموده است این روش احیا، به بحث مشارکت ساکنین توجه بیشتری می نماید. بازآفرینی شهری به عنوان پارادیمی غالب در دهه های اخیر به دنبال تجدید حیات بافت های تاریخی از یکسو و تداوم این جریان و روزآمدسازی آن از سوی دیگر است. روش تحقیق پژوهش حاضر در قالب پژوهشی کیفی بوده و با روش تحلیل محتوا به بررسی مدارک و مطالعات اسنادی بازآفرینی بخش شمال غربی شهر کورک پرداخته ایم. در مقاله حاضر ابتدا به بررسی تعاریف و ابعاد بازآفرینی شهری و باز آفرینی مشارکتی و ابعاد و ویژگی های آن پرداخته و در جستجوی جایگاه تجدید حیات فضاهای شهری در بازآفرینی شهری خواهیم بود و در نهایت به بررسی و مقایسه تطبیقی روند بازآفرینی شهری در کشور ایران و کشور ایرلند با تمرکز بر شهر کورک به عنوان نمونه موردی پرداخته خواهد شد؛ در نتایج حاصل از پژوهش به ارایه راهکارهایی جهت بازآفرینی شهری موفق اشاره شده است

بازآفرینی شهری،مشارکت،بازآفرینی مشارکتی،کورک،کشور ایرلند