سید علیرضا احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای برنامه ریزی شهری- واحد سمنان– دانشگاه آزاد اسلامی- سمنان- ایران
عباس ارغان - دانشیار جغرافیای برنامه ریزی شهری- واحد سمنان– دانشگاه آزاد اسلامی- سمنان- ایران

فضاهای شهری از دیر و باز جذاب ترین فضاها را تشکیل میداده اند، زیرا که شهرها متمدن ترین سکونتگاه های انسانی را تشکیل میدهند و در بردارنده مراکز مهم اقتصادی، علمی، تفریحی، پزشکی و غیره هستند و افزون بر اینها از جاذبه های طبیعی و تاریخی نیز برخوردارند، به همین دلیل مهم ترین کانون های جذب گردشگر هستند. در این راستا گردشگری پایدار به عنوان یک راهکار و الگوی ماندگار با دیدگاهی بلندمدت در برنامه ریزی شهری میتواند جوامع را به سوی توسعه پایدار هدایت نموده و با وجود برآورده ساختن نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تفریحی و غیره برای نسل امروز در جهت حفظ و نگهداری منابع تجدید ناپذیر منابع آب و خاک و سایر نعمات الهی برای نسل های فردا بسیار موثر عمل کند. در این پژوهش تلاش است تا با مروری بر ادبیات گردشگری، تاثیر آن بر شهرها و نقش گردشگری در توسعه پایدار شهری مورد واکاوی علمی قرار گیرد. روش های استفاده شده در این پژوهش روش توصیفی تحلیلی مبتنی بر اطلاعات ارایه شده در اسناد و مدارک کتابخانه ای و نیز روش میدانی که شامل مشاهده وضعیت موجود گردشگری شهر شاهرود، می باشد؛ است. نتایج تحقیق نشان می دهد: که شهر شاهرود با توجه به دارا بودن موقعیت محیطی و وجود منابع سرشار طبیعی، انسانی، جاذبه های تاریخی و مذهبی توانمندی های فراوانی در زمینه گسترش صنعت گردشگری داشته که با سیاست گذاری های مناسب میتوان با استفاده از این صنعت گامی موثر در زمینه توسعه اجتماعی و اقتصادی منطقه برداشت

برنامه ریزی شهری، گردشگری، توسعه پایدار، شاهرود