ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر تخصیص بهینه منابع آب سد زاینده رود استان اصفهان

رشد سریع فعالیت های صنعتی در نتیجه افزایش گازهای گلخانه ای در چند دهه اخیر، باعث برهم خوردن تعادل کره زمین شده است که به این پدیده، تغییر اقلیم می گویند. این پدیده به طور مستقیم بر پارامترهای هیدرولوژیک تاثیر گذار خواهد بود. در این تحقیق، سعی شده است که اثر تغییرات اقلیم در دوره (2100-2011) میلادی با استفاده از خروجی های مدل های گردش عمومی جو مناسب با منطقه، تحت سناریوهای A1B، A2 و B1 از گزارش چهارم IPCC و سناریوهای RCP26، RCP45، RCP60 و RCP85 از گزارش پنجم IPCC بر پارامترهای اقلیمی ایستگاه سینوپتیک داران واقع در استان اصفهان بررسی گردد. حوضه زاینده رود اصفهان به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص آن، یک حوضه آبریز بسیار مهم در کشور محسوب می گردد. از این رو، بررسی شرایط تغییر اقلیم و تخصیص آب سد زاینده رود، یک امر ضروری می باشد.جهت بررسی اثر تغییر اقلیم بر روی تخصیص آب سد زاینده رود، از مدل ارزیابی و برنامه ریزی آب (WEAP) استفاده شد. نتایج این مدل برای هفت سناریوی مختلف بررسی و درصد تامین نیاز و سطح اعتماد پذیری در بخش های شرب، صنعت، کشاورزی و محیط زیست با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد که سناریوی RCP26 از گزارش پنجم، بیشترین سطح اعتماد پذیری و سناریوهای A1B و B2 از گزارش چهارم، کمترین سطح اعتماد پذیری را در بین سناریوهای مختلف دارند و به منظور تامین آب اصفهان، به یک تونل با ظرفیت حداقل 15 مترمکعب در ثانیه در سال 2018 و یک تونل با همین حداقل ظرفیت در سال 2060 نیاز است

Keywords:

تغییر اقلیم , اصفهان , هییت بین الدول تغییر اقلیم , تخصیص منابع آب