بررسی عمده عوامل مخاطره انگیز محیط زیست با تکنیک Pareto و ارایه پیشنهاد های ایمنی در جهت مدیریت بحران محیط زیست

به منظور جلوگیری از بروز عوامل مخاطره انگیز محیط زیست، ابتدا نیاز به شناخت آنها می باشد. این امر توسط اصل پارتو که بیانگر رفع 80 درصد از مشکلات با ارایه راه حل برای 20 درصد عمده مشکلات است، صورت می گیرد [Vilfredo Pareto] اما این 20 درصد، باید عمده مشکلات محیط زیست باشند. بنابر این در این مقاله سعی شده است که عمده مشکلات محیط زیست در 3 فاز هوا، آب و خاک مورد بررسی قرار گیرد و با بیان منشا آلودگی آنها که از طرف فعالیت های انسانی و صنعتی می باشند، طبق قانون پارتو، راهکارها و پیشنهاد هایی برای کنترل 20 درصد عمده عوامل، ارایه شود. عوامل موثر آلودگی های شناسایی شده و راهکار های مقابله با آن ، از عمده عوامل در سطح کشور می باشد. همچنان می توان نتیجه گرفت که پس از ارایه راه حل های ارزیابی شده در این مقاله، پیش نیاز های بحران های طبیعی محیط زیست، از بین می روند و خود باعث افرایش بهره وری در قسمت مدیریت بحران می باشد و اینکه اگر سازمان حفاظت محیط زیست در جهت پالایش این موارد گام بردارد و تمرکز خود را کاملا بر روی این عوامل قرار دهد، به جرات 80 درصد از مشکلات محیط زیست تاثیرات خود را به صورت کمتری نشان می دهند. بنابر این با کنترل فلزات سنگین و آلاینده های نفتی، بخش عمده مشکلات فاز خاک و آب قابل حل است. همچنین نابودی جنگل ها به تخریب لایه اوزون، افزایش گاز های گلخانه ای و افزایش گرمای جهانی کمک کرده و باعث بروز مشکل حاد در فاز هوا شده است. تحقیقات نشان می دهند که با جلوگیری از نابودی جنگل ها که به دست بشر از بین می روند، می توان گاز کربنیک، دی اکسید گوگرد و گاز های گلخانه ای را کاهش داد و همین امر باعث برطرف کردن بحران باران های اسیدی می شود. نتیجه کلی تحقیقات این می باشد که کلیه عوامل مخاطره انگیز مشخص شده توسط قانون پارتو به یکدیگر مرتبط بوده و با کنترل هر یک می توان در تاثیر گذاری عامل دیگر، اثر گذاشت و در نتیجه باعث پالایش محیط زیست شد. در واقع اهمیتی که این مقاله دارد، نشان دهنده ارتباط بین ایمنی، محیط زیست و بحران می باشد.

Keywords:

محیط زیست , ایمنی , مدیریت بحران , قانون پارتو