سید مرتضی فاطمی - دانشجوی کاردانی عمران،گرایش قطعات پیش ساخته، دانشگاه علمی کاربردی واحد سوانح طبیعی
محمد طاها وظیفه - مدرس دانشگاه علمی و کاربردی

انرژی نو یا انرژی جایگزین به آن دسته از انرژی ها گفته می شود که برای تولیدشان از منابع بدون کربن استفاده می گردد؛ مانند انرژی خورشیدی، انرژی بادی، انرژی دریایی، زمین گرمایی، نیروگاه های آبی و کربن خنثی مانند زیست توده. از هیدروژن نیز که در پیل های هیدروژنی قادر به ذخیره انرژی است، ودر دهه های اخیر انرژی هسته ای به عنوان انرژی نو نام برده می شود. این نوع انرژی ها معایب سوخت های فسیلی مانند افزایش غلظت دی اکسیدکربن و در نتیجه افزایش دمای کره زمین و تغییرات آب و هوایی و آلودگی زیست محیطی را ندارد علاوه بر این منابع تولید آنها تمام ناشدنی و نامحدود است.ماهیت آنچه که یک منبع انرژی را در دسته انرژی های جایگزین قرار می دهد در طول زمان تغییر کرده است. امروزه به علت تنوع منابع انرژی و اهداف مختلفی که حامیان هریک از این انرژی ها دنبال می کنند، تعریف بسیاری از انواع انرژی به عنوان انرژی جایگزین محل مجادلهاست. توسعه این نوع از انرژی ها با توجه به عوامل مختلف به ویژه هزینه اولیه و قیمت تمام شده بالا و نبود سیاست های حمایتی، با مشکلاتی مواجه است

انرژی، انرژی های تجدید پذیر، انرژی هسته ای، همجوشی هسته ای