علی هاشمی صدر - گروه عمران واحد بین الملل قشم دانشگاه آزاد اسلامی قشم ایران
علیرضا راسخی صحنه - عضو هییت علمی گروه عمران واحد قشم دانشگاه آزاد اسلامی قشم ایران

محصولات ثانویه تولید شده توسط صنایع معدنی برای محیط زیست مشکل زا است و اگر بتوان آنها را در تولید سیمان و بتن مصرف کود، گامی موثر به سوی توسعه پایدار به حساب می آید. از جمله روش های کاهش کلینکر سیمان استفاده از مواد جایگزین سیمانی مانند خاکستر بادی، سرباره کوره آهن گدازی، پودر سنگ آهک، سرباره مس و دوده سیلیسی و.. می باشد که قبلا به صورت مفصل مورد مطالعه پژوهشگران قرار گرفته است به خوبی نشان داده شده است که افزودن دوده سیلیسی می تواند منجر به بهبود مقاومت مکانیکی و دوام بتن شود و همچنین افزودن نانو سیلیس می تواند باعث بهبود خواص بتن شود با این وجود مطالعه سیستماتیکی نیاز است که فواید اثر ترکیبی دوده سیلیسی و نانو سیلیس بر روی بتن را مشخص کند. به همین منظور در این تحقیق به روش آزمایشگاهی از دوده سیلیسی و نانو سیلیس در درصدهای جایگزینی 3، 6، 9 درصد و همچنین در درصدهای ترکیبی 1 درصد نانو سیلیس به همراه 3، 6، 9 درصد میکرو سیلیس به عنوان جایگزین سیمان استفاده شد و در مجموع 10 سری طرح مخلوط طراحی و ساخته شد. مخلوط حاوی 9 درصد دوده سیلیسی و 1 درصد نانو سیلیس د ارای بیشترین مقاومت فشاری و دوام در مقایسه با سایر مخلوط ها بوده است. دوده سیلیس در مقایسه با نانو سیلیسی تاثیرکمتری در بهبود خواص مکانیکی و دوام مخلوط ها داشته است.

نانو سیلیس، دوده سیلیسی، دوام، فوق روان کننده