مهدی مغنی زاده ترشیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی خاوران
امین عبدمجیری - دکترای تخصصی معماری، دانشگاه علم و صنعت
سید مهدی مداحی - دکترای تخصصی معماری، دانشگاه علم و صنعت

در عصر حاضر با افزایش فردگرایی، توجه به محیط های کالبدی به عنوان محمل انسان های همجوار، در جهت نزدیک تر کردن آنان به یکدیگر و جبران بخشی از تعاملات اجتماعی از دست رفته در بناهای گذشته، اهمیت بیشتری یافته است. خانه بعنوان یکی از اصلی ترین عوامل آغاز رابطه انسانی محسوب می شود. این به آن معناست که کالبد در عین حال که امکان ارتباط مناسب بین افراد خانواده را فراهم می آورد می تواند سبب افزایش تعاملات بین همسایگان نیز شود. خانه بعنوان مکانی که می تواند نیازها و انتظارات خانواده را برآورده سازد، مستلزم شناخت رفتار ساکنین آن است. در این پژوهش سعی شده است تا درک رابطه میان ساختار فضایی خانه و تعاملات انسانی درون آن مورد بررسی قرار گیرد تا بر مبنای آن بتوان به شاخصه هایی دست یافت تا تعاملات درون خانه را افزایش داد. از این رو عوامل موثر و دخیل در ایجاد ارتباطات انسانی در خانه های سنتی شناسایی می شود و با استفاده از مولفه های تاثیرگذار بر کیفیت ساختار فضایی و بررسی تاثیر آنها بر فضا، راهکارهای معماری به دست می آید. روش تحقیق در پژوهش حاضر تحقیقی تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای می باشد.

ساختار فضایی، تعاملات انسانی، خانه های سنتی