جمیله سلمانیون - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد مدیریت، حسابداری و اقتصاد، قزوین، ایران
علی شمخال - دانشجوی دکترا، دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات، دانشکده اقتصاد و مدیریت، تهران، ایران

ایجاد بهبود در هر سازمانی مستلزم اندازه گیری کارایی و بهره وری می باشد. به همین علت است که ایجاد یک سازمان بهره ور میسر نخواهد شد مگر آنکه به کسب و کار آن از منظر میزان پیشرفت و دستیابی به اهداف توجه نموده، چالش های پیش روی آن سازمان و اطلاع از میزان اجرای سیاست های تدوین شده و شناسایی مواردی که به بهبود جدی نیاز دارند را مد نظر قرار دهیم. در همین راستا در این پژوهش سعی شده است کارایی و بهره وری واحدهای درآمدی شعب منتخب تامین اجتماعی غرب تهران بزرگ در بازه زمانی 94-96 با روش تحلیل - پوششی داده ها DEA مورد ارزیابی قرار بگیرد. لذا نتایج تجربی این تحقیق حاکی از آن بود که تمامی 5 شعبه مورد مطالعه در روش بازده متغیر به مقیاس VRS دارای کارایی هستند ولی در روش بازده ثابت به مقیاس CRS شعب 17، 18، 25 کارا و شعب 7 و 21 ناکارا هستند به همین علت برای شعب 1 و 28 عدم کارایی به مقیاس مشاهده گردید. همچنین نتایج برآورد میزان بهره وری این شعب در بازه زمانی مورد نظر از روش شاخص بهره وری مالم کوییست نشان داد که شعب 17 و 28 در سال های 94-96 با کاهش بهره وری کل عوامل تولید و شعب 1 و 18 دارای رشد بهره وری، در حالی که شعبه 25 در بهره وری کل عوامل تولید بدون تغییر بوده است.

بهره وری، مالم کوییست، تحلیل پوششی داده ها، شعب تامین اجتماعی غرب تهران