جعفر سواعدی - کارشناس ارشد حقوق خصوصی

ارز مهم ترین عنصر در تحریم اقتصادی است. و می توان با اعمال جنگ ارزی اقتصاد کشوری را مختل کرد. امروز جنگ ارزی علیه کشورهای زیادی در حال اعمال است.که بیشترین حجم آن علیه جمهوری اسلامی ایران می باشد. تجربه کشورهای دیگر و همچنین کشورما در این چند سال ثابت کرده است، که میتوان در مقابل این تحریم ها ایستادگی کرد و حتی این تحریم می تواند وسیله ای برای رشد و توسعه باشد. کشورهای مانند چین،روسیه و دیگر کشورهای جهان که از تحریم ها رنج می برند، و برای مبادلات تجاری خود از پیمان های پولی دوجانبه یا چند جانبه استفاده می کنند. پیمان هایی که تجارت بازرگانان و دولت را تسهیل می کند و از طریق آن می توانند با اطمینان معامله انجام دهند.در این پیمان میتوان برای هر طرف در بانک مرکزی آن کشور حساب ارزی ایجاد کرد تا هر طرف وجه معامله را در بانک مرکزی خود تعهد کند و در بانک مرکزی متبوع، آن مبلغ را به حساب طرف دیگر واریز نماید.این پیمان محاسن و معایبی دارد، از جمله محاسن میتوان به حذف ارز واسط در معاملات تجاری (دلار،یورو و...) اشاره کرد وهمچنین زمین های برای تسهیل و گسترش تجارت بین المللی باشد. چرا که این پیمانها مشکلات تحریم های بانکی و استفاده چرخه پول (سوییفت) را تا بخش وسیعی حل می کند.این پیمان را میتوان در کوتاه مدت با کشورهایی منعقد کرد که بیشترین سهم تجارت با ایران را دارند.بزرگ ترین عیب در این پیمان ها، خطر کاهش ارزش پول یک کشور است. و همچنین عدم اعتماد کشورهای دیگر به معامله است. که میتوان با استفاده از شیوه های همچون ثمن شناور، ایجاد پشتوانه کالایی برای معاملات، استحکام روابط سیاسی و تهاتر دیون تا بخش وسیعی این اطمینان را برای طرف مقابل پیمان ایجاد کرد.

پیمان های پولی، تحریم اقتصادی، جنگ ارزی