ابراهیم علی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی
اسماعیل هادی تبار - عضو هییت علمی حقوق دانشگاه مازندران

معمولا جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی با توجه به این که کلیت نظام و موجودیت آن را مورد هدف قرار می دهند، اهمیت دارد. یکی از مهم ترین این جرایم محاربه است که مبنای جرم انگاری محاربه در حقوق کیفری ایران، آیه 33 سوره مایده است. در خصوص محاربه قانون گذار بودن توجه به ضوابط و قواعد فقهی و حقوقی (قانون مجازات نیروی مسلح که با به کار بردن عنوان محاربه در غیرموضع صحیح فقهی و تعمیم آن به موارد متعدد که هیچ گونه مشابهتی با محاربه ندارد، با موازین اسلامی مغایر به نظر می رسد ) و با هدفی انطباق تام قوانین کیفری کشور با مقررات فقهی شریعت اسلام و نیز استفاده از عامل بازدارندگی در حوزه جرایم و همچنین به سبب اقتضایات امنیتی، سیاسی و اجتماعی زمان تصویب قانون و سایر موارد دیگر تصمیم به ایجاد جرایم در حم محاربه نمو و بر تعمیمی احکام و اثار جرم محاربه به جرایم تعزیری و بازدارنده حکم داده است مربوط به قانون مجازات نیروهای مسلح است لذا در این مقاله سعی شده به این سوال پاسخ داده شود که علل تعمیم جریم محاربه به سایر جرایم چه می باشد.

محاربه، تعمیم، جرایم علیه امنیت، تعزیر