علیرضا ناصری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق تجارت بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی

بانک ها نقش مهی در فرآیندهای اقتصادی ایفا کرده که ضرورت حضور آن ها در کشور الزامی است. با توجه به اهمیت جذب سرمایه در کشور که بانک ها متولی آن می باشند، سپرده های مردم در بانک ها نوعی امانت محسوب شده که بانک ها موظف به نگهداری از اصل سرمایه می باشند. مباحثی پیرامون سود و ربا در سود بانکی مشهود است. علمای فقهی در شرایط خاص به حلال بودن سود بانکی رای داده اند. سیستم حقوقی بر پایه کمیته فقهی نیز این مسیله را تایید می نماید. اما در صورت بازدهی منفی مالی بانک ها، وضعیت بازپرداخت سپرده ها شکل دیگری به خود می گیرد. بانک مرکزی در راستای نظارت بر عملکرد بانک ها و اجرای سیاست های پولی- مالی، بیمه سپرده های بانکی را تعیین کرده که در قبال دریافت ده درصد مبلغ سپرده تا سقف صدمیلیون تومان، بازپرداخت آن را در صورت ورشکستگی بانک ها ضمانت می نماید. بر مبنای عملکرد فقهی – حقوقی، چنین پیمانی دارای اعتبار بوده و درعین حال طرفین بیمه متعهد به پرداخت آن می باشند. لذا تعیین سقف در راستای توانایی بانک ضرورت داشته که سپرده گذاران به این مسیله می بایست توجه لازم را به عمل آوردند.

بیمه، سپرده بانکی، فقه اسلامی