سولماز دشتی - استادیار گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
مهوش چنگیزی - دانشجوی دکتری، گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

گسترش شهرها و توسعه کالبدی بی رویه و فاقد برنامه ریزی مطلوب در دهه های گذشته، ظرفیت های اکولوژی و توانایی اکوسیستم های طبیعی را محدود و اثرات زیانباری را بر محیط زیست وارد ساخته است که آلودگی هوا، آب، خاک، تخریب محیط طبیعی پیرامون شهر از پیامدهای آن بوده است، که با بی توجهی به ساکنان شهر رو به افول و نابودی گذاشته است. به دلیل افزایش تقاضا برای توسعه پایدار شهری و شهرهای پایدار، در پی افزایش توسعه های مخرب، جهت آشنایی با شهر سبز و شناسایی شاخص های آن، ضرورت انجام این پژوهش احساس می شود. یکی از راه های رسیدن به توسعه پایدار در پیش گرفتن رویکرد شهر اکولوژی است. شهر پایدار با فرم های گوناگونی ظهور و بروز می یابد که یکیاز آنها (شهر سبز) است، هدف این پژوهش بیان شاخص های تحقق شهرهای سبز و نیاز کشورها به ایجاد چنین شهرهایی است، مشخصات شهر سبز همانند شهر پایدار بهرهگیری از انرژی های تجدیدپذیر نظیر، خورشید و باد، حمل ونقل عمومی سالم و آسان و قابل دسترس، ساختمان های سازگار با محیط زیست و ... می باشد. شهر سبز بر اهمیت نقش شهر و تاثیر مثبت شهرسازی در شکل دهی به فضا، اجتماع و سبک زندگی پایدار تاکید دارد. در این پژوهش به بررسی و رتبه بندی شاخص های شهر سبز در قاره های مختلف بر اساس مرور مطالعات کتابخانه ای پرداخته شد

شهر سبز، پایداری، توسعه پایدار، شاخص سبز