بررسی تحلیلی رویکرد امنیت پایدار در ارتقا عملکرد مراکز مدیریت بحران

بحران شرایطی است که در اثر حوادث، رخدادها و عملکردهای طبیعی و انسانی (به جز موارد موضوعه در حوزه های امنیتی و اجتماعی) به طور ناگهانی یا غیر قابل کنترل به وجود می آید و موجب ایجاد مشقت و سختی به یک مجموعه یا جامعه انسانی می گردد. مدیریت بحران علمی کاربردی است که به وسیله مشاهده سیستماتیک بحران ها و تجزیه و تحلیل آنها در جستجوی یافتن ابزاری است که بوسیله آنها بتوان از بروز بحران ها پیشگیری نمود. یا در صورت بروز یا در کاهش اثرات آن آمادگی لازم امداد رسانی سریع و بهبودی اوضاع اقدام نمود. مدیریت بحران در چهار مرحله پیشگیری، آمادگی، مقابله، بازسازی و بازتوانی تعریف شده است. مدیریت بحران نقش بسیار اساسی و تعیین کننده ای در مدیریت،قبل و بعد از وقوع بحران بر عهده دارد. لازم است چنین مرکزی از لحاظ تامین زیرساخت های انرژی و مخابرات خود کفا باشد تا در صورت وقوع حادثه، کنترل و مدیریت حادثه را به سادگی انجام دهد. هدف از این مقاله توجه به ویژگی های عملکردی مرکز مدیریت بحران، طراحی داخلی، خارجی و محوطه آن به گونه ای انجام شده است که حداکثر مفاهیم پایداری طرح در آن لحاظ شده باشد و حداکثر استفاده از انرژی های نو با اصل خودکفایی در تامین انرژی در آن بعمل آمده باشد. مدیریت بحران و همچنین ساخت اتاق بحران جهت مدیریت جامع و بهینه بحران در هر منطقه ای و بر این موضوع با استناد به آمار و ارقام خسارت جانی و مالی ناشی از حوادث غیر مترقبه ایران و جهان تاکید گردیده است. روشتحقیق، توصیفی- تحلیلی می باشد

Keywords:

مدیریت بحران , معماری پایدار , امنیت پایدار , مرکز مدیریت بحران